σπερματίδα

η / σπερματίς, -ίδος, ΝΑ και σπερματίδη Ν

νεοελλ.

ανατ. η άμεση πρόδρομη μορφή τού σπερματοζωαρίου, αλλ. κύτταρο τού Κέλλικερ

αρχ.

φρ. «σπερματίδες φλέβες» — οι σπερματίτιδες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπέρμα, -ατος + κατάλ. -ίς, -ίδος (πρβλ. κληματ-ίς). Η λ. ως επιστημον. όρος τής Νέας Ελληνικής είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. spermatid].